Wzięłam pod lupę postać najsłynniejszego wampira wszech czasów – „Drakula” Brama Stokera powraca na Wielkiego Buka! Skąd pomysł na postać Hrabiego? Kim był prawdziwy Drakula? Co symbolizuje postać wampira?
Czytaj dalejTag: książki o wampirach
„Poradnik zabójców wampirów klubu książki z Południa” Grady Hendrix – recenzja PATRONACKA
Grady Hendrix jest współczesnym mistrzem grozy – grozy wielopoziomowej, grozy nieoczywistej, w której to, co nadprzyrodzone można odczytywać na wiele sposobów, w zależności od tego, jakiej lektury akurat oczekujemy, co udowadnia w wampirycznej powieści „Poradnik zabójców wampirów klubu książki z Południa”.
Czytaj dalejBezsenne Środy: „Dracula” Bram Stoker wielki powrót!
For the blood is the life.
Mit wampira to jeden z najstarszych mitów towarzyszących człowiekowi. Także jeden z najbardziej uniwersalnych, bo wzmianki o krwiopijcach w trupich ciałach odnaleźć można w każdej kulturze świata i w legendach każdej cywilizacji. Jak sam wampir, jego mit jest nieśmiertelny i ponadczasowy. Powraca zawsze pomimo mijających stuleci i historycznych przewrotów. Łączy w sobie folklor, kulturę popularną, masową i wysoką. Łączy w sobie to co na styku ludyczności i elitarności,czyli zagadnienia pozornie nie mające ze sobą nic wspólnego . Dotyka tego co człowiekowi najbliższe, czyli śmierci, a jednocześnie tego co niedoścignione i nieuchwytne, czyli nieśmiertelności. Tradycyjny wizerunek wampira fascynuje, a jednocześnie odpycha, bo nadaje mu właściwości istoty doskonałej, oscylującej na granicy największego tabu.
Czytaj dalejBezsenne Środy: „Czerwony śnieg” Ian R. MacLeod (nowy Duży Buk)
Potwór to idea, to teoria, to wiara, to coś, co dba o siebie bardziej niż o własne życie. Takim potworem jest ten, który istnieje od zawsze, a którego mit jest nieśmiertelny, ponadczasowy. Wampir. Odwieczny krwiopijca, wcielenie Antychrysta, ucieleśnienie węża, które powraca zawsze pomimo mijających stuleci i historycznych przewrotów. Łączy w sobie folklor, kulturę popularną, masową i wysoką. Łączy w sobie to, co oscyluje niebezpiecznie na styku ludyczności i elitarności. Dotyka tego co człowiekowi najbliższe, czyli śmierci, a jednocześnie tego co niedoścignione i nieuchwytne, czyli nieśmiertelności. Tradycyjny wizerunek wampira przyciąga, a jednocześnie odpycha, bo nadaje mu właściwości istoty doskonałej, naruszającej granice największego tabu. Zrobić wszystko, by przetrwać. Tylko jak przetrwać, gdy to idea staje się spotworniała i sama ciągnie ludzkość ku zagładzie?
O samotnej walce o człowieczeństwo z najgłębszą ciemnością dziejów opowiada Ian R. MacLeod w swojej fenomenalnej powieści Czerwony śnieg, która nadaje wampirycznemu mitowi kolejnych symbolicznych znaczeń. Czytaj dalej