Kryminał w duchu retro, zawieszony między literaturą gatunkową a literaturą piękną, czyli Łzy pajaca Maurizio de Giovanniego.

Kryminał inny niż wszystkie. Kryminał wyjątkowy. Piękny. Melancholijny. Powracający do czasów prawdziwego mroku, kiedy także w sercach ludzi zagościła ciemność. Maurizio de Giovanni dopracowanym językiem i niepowtarzalną frazą buduje portret Neapolu lat trzydziestych, kiedy na włoskich ulicach królował faszyzm dyktatury Mussoliniego. Neapolu spowitego przejmującym zimnem, bolesnym chłodem, dojmującym niepokojem. Neapolu, który pod podszewką splendoru i piękna ukrywa brudne zaułki, zabiedzone dzielnice, skurczonych ze strachu mieszkańców W sercu miasta natomiast przechadza się człowiek, który widzi śmierć komisarz Ricciardi. Czytaj dalej →