Tag: recenzja

Bezsenne Środy: „Coś” John W. Campbell – recenzja PATRONACKA

1 komentarz

Ten tekst oryginalnie pojawił się na Wielkim Buku 20 stycznia 2016. Pisząc lub mówiąc o „COŚ” Johna W. Campbella nic bym nie zmieniła i nie zmienię. Dodam jedynie, że wydanie, które oferuje Wydawnictwo Vesper to rozszerzona wersja noweli autora, w znakomitym przekładzie Tomasza Chyrzyńskiego, opatrzona fenomenalnymi ilustracjami Macieja Kamudy, do której dodano fragment kontynuacji o nieoficjalnym tytule „Istoty z innego świata”.

„Coś” to horror science fiction – dla miłośników grozy pozycja obowiązkowa!

Czytaj dalej →

Bezsenne Środy: „Nawiedzony dom” John Boyne – recenzja PATRONACKA

1 komentarz

Młoda guwernatka trafia do tajemniczej posiadłości, w której prym wiodą złowieszcze siły, czyli gotycka groza w duchu najlepszej klasyki – „Nawiedzony dom” Johna Boyne’a.

Czytaj dalej →

„Nazywam się Stephen Florida” Gabe Habash – DUŻY BUK!

7 komentarzy

Jak bardzo można się czuć się samotnym? Jak bardzo można czegoś pragnąć, jak daleko zajść, by osiągnąć swój cel? Jak głęboko się pogrążyć w ciemności, by pokonać samego siebie i zatriumfować na przekór wszystkiemu? „Nazywam się Stephen Florida” Gabe’a Habasha to historia obsesji, nieustannej walki o własną duszę i marzeniu, którego spełnienie potwierdzi sens życia.

Czytaj dalej →

„Wada” Robert Małecki recenzja

2 komentarze

Upalne lato, sezon letni nad jeziorem i zakrwawiony pusty namiot na środku polany, ale… ciała brak, czyli kolejne wyzwanie dla Bernarda Grossa z chełmżańskiej policji w „Wadzie” Roberta Małeckiego.

Czytaj dalej →

Książki na Dzień Matki – propozycje prezentów

3 komentarze

Moi Drodzy,

Dzień Matki to dzień wyjątkowy, specjalny, taki, o którym warto pamiętać i z radością świętować! Doskonała okazja do wspólnych rodzinnych przeżyć, do wspólnej szczęśliwości, do wspominania i łapania pięknych chwil.

W taki dzień naszym rodzicielkom, matkom, matulom, mamom, mamusiom i macochom warto sprawić coś specjalnego – może laurkę ręcznie robioną, może kwiatka dorwać, a jeśli Wasza Mama tak jak moja jest szaloną bukoholiczką, to myślę, że książka będzie pasować idealnie.

Specjalnie dla Was 10 książek na Dzień Matki!

Czytaj dalej →

„Listy zza grobu” Remigiusz Mróz – PREMIEROWO!

11 komentarzy

Literacka horda Hunów w postaci Remigiusza Mroza nie daje czytelnikom wytchnienia, atakując w postaci najnowszej powieści kryminalnej z wątkiem obyczajowym „Listy zza grobu”, która rozpoczyna świeżutki nowy cykl z patomorfologiem Sewerynem Zaorskim w roli głównej.

Czytaj dalej →

„Różany eter” Julia Gambrot

3 komentarze

Lektura lekka, kobieca, po brzegi wypełniona ciekawostkami medycznymi epoki w mieszance kryminału, powieści historycznej i romansu Julii Gambrot – „Różany eter”.

Czytaj dalej →

„Syn wiedźmy” Kelly Barnhill | Klub Marudnych Zaczytanych Ciotek

2 komentarze

Kelly Barnhill po raz kolejny po „Dziewczynce, która wypiła księżyc” udowadnia, że jest mistrzynią współczesnych baśni dla dzieciaków mniejszych i większych w „Synu wiedźmy”, opowieści o magii, o stracie, o poświęceniu.

Czytaj dalej →

„Gambit” Maciej Siembieda – CZYTAJCIE!

9 komentarzy

Wojna, miłość, zdrada, tajemnica i prawdziwy skarb, o który i dzisiaj wybuchają konflikty, czyli fantastyczny „Gambit” Macieja Siembiedy oparty o prawdziwe wydarzenia.

Gambit to figura szachowa, która polega na poświęcaniu bierek, by uzyskać lepszą pozycję na szachownicy względem przeciwnika. Coś za coś. Poświęcenie za zwycięstwo. W prawdziwym życiu ta strategia polega na poświęcaniu ludzi. Ruch dla idei, dla większej sprawy. Czasami poświęca się życie, czasami rodzinę, czasami największą miłość. Bywa, że nawet nie jesteśmy świadomi, jak wiele musimy oddać, nie jesteśmy pewni, ale trzyma nas w ryzach wiara w jasny cel na horyzoncie, który sprawia, że idziemy naprzód, nawet po trupach, nawet po swoich marzeniach.

Czytaj dalej →

„Mężczyźni, którzy nienawidzą wilków” Lars Lenth – recenzja

Zostaw komentarz

Opowieść o drapieżnikach i o wilkach w ludzkiej skórze w eko-kryminale autorstwa nowej norweskiej gwiazdy gatunku – „Mężczyźni, którzy nienawidzą wilków” Larsa Lentha.

Przyzwyczailiśmy się do współczesnego myślenia o wilkach, jako majestatycznych, nieokiełznanych duchach lasu, które kryją się w cieniu ostatnich puszcz, zagrożone przez chciwość i okrucieństwo współczesnego człowieka. Jednak wilk nie był od zawsze symbolem wolnej dzikiej przyrody. Były takie czasy, że wilki uznawane były za ogromne zagrożenie, a rozjuszone watahy potrafiły terroryzować całe wioski, nie tylko w Europie. Ich kły i pazury rozszarpały tysiące ludzi, a wspomnienia tych ataków trafiały do podań, baśni, legend, całych mitologii. Sytuacja zmieniła się wraz z obsesją człowieka, by wytrzebić te zwierzęta, zapanować nad lasem i dzisiaj wilki to zwierzęta zagrożone, ściśle chronione, stroniące raczej od ludzi, chociaż zdarzają się wyjątki…

Czytaj dalej →