Bezsenne Środy: „KONIEC WARTY” Stephen King – recenzja

Bombla_KoniecWarty

Dziwnie robi się na sercu, kiedy jeden z najulubieńszych pisarzy zwraca swoje oblicze w kierunku śmierci, w kierunku umierania i ostatecznych pożegnań. Po raz kolejny nachodzi wyobraźnię niepokój, że demony, to tak naprawdę wyrzuty sumienia, a strach, to strach przez wieczną ciemnością, nie cieniami, które tańczą nocami po ścianach. Kogo Król Horroru przyzwyczaił do spania przy zapalonym świetle, kto wciąż jeszcze przemyka przez mroczne lasy Maine, odwiedza po raz pierwszy hotel Panorama, czy system kanalizacyjny w Derry, ten z zaskoczeniem spadnie na ziemię sięgając po najnowsze jego dzieła. Stephen King jest dzisiaj inny, od kilku lat przyzwyczaja nas do nowego siebie, przybliża się do prawdy o życiu i, niestety, o śmierci. Czy to w ogóle możliwe?

Kiedy mowa o najnowszym i ostatnim tomie zakańczającym trylogię Pana Mercedesa, trylogię kryminalną z wątkiem paranormalnym, czyli „Końcu Warty”, wniosek nasuwa nam się sam – coś się znowu kończy i trzeba umieć powiedzieć żegnaj.

Czytaj dalej

„Strażniczka Książek” Mechthild Gläser – recenzja

Bombla_StrażniczkaKsiążek

Nie ma chyba książkoholika na świecie, który chociaż raz w swoim życiu, podczas lektury ukochanej książki nie pomyślał o tym, by dosłownie zanurzyć się w jej fabule. Przenieść się na jej karty, stać się częścią opowieści i zyskać szansę, by poznać swoich najulubieńszych bohaterów na żywo. Ach, ta wyobraźnia! Taka podróż w głąb ulubionych lektur i interakcja wewnątrz niego to ziszczenie marzeń, bo w końcu książki to miliony nieodkrytych światów, wyjątkowych, misternie wykreowanych, to przygoda, której nie można pozostać obojętnym. Literatura o literaturze to przecież to, czemu nie sposób się oprzeć. Prawda?

Z pewnością wie o tym niemiecka pisarka Mechthild Glaser, która idąc za tradycją tworzenia młodzieżowych opowieści w duchu „Niekończącej się opowieści”, czy „Władcy Księgi” sama wykreowała powieść przygodową zatytułowaną „Strażniczka książek”, gdzie to książki i ich bohaterowie odgrywają najważniejsze role.

Czytaj dalej

„Jedenastka Kłapząba” Eduard Bass – recenzja

Bombla_Jedenastka

Globalne sportowe emocje związane z piłką nożną to jest to, co potrafi napędzać całe narody. Jednoczyć ludzi różnych ras i narodowości chociaż na chwilę, sprawić, że zapomną o swojej codzienności, o polityce, o ekonomiczno-społecznych problemach i na dłuższy pogrążą się w snach i marzeniach o zwycięstwach, o awansach reprezentacji, o karnych i spalonych. Piłka nożna to narzędzie, to biznes, to wielkie pieniądze, ale to przede wszystkim pasja i sport, czyli to, co dla niemal każdego jest w zasięgu ręki (w tym przypadku nogi). Sportowa rywalizacja w literaturze jest świetnym elementem uzupełniającym fabuły, jednak sporadycznie pisarze opowiadają o sporcie w sposób otwarty, szczery, czy niewyrafinowany. Różnorodne biografie i autobiografie piłkarzy, ich życiowe poradniki i przewodniki są raczej nakierowane na konkretnego odbiorcę i trudno im trafić do piłkarskich zaczytanych laików, których wciąż po świecie chodzi co niemiara.

„Nie znam się na tym, jestem staroświecką kobietą, ale gdyby nie wygrali do zera, nie wiadomo, co by ten ojciec wymyślił.”

Jednak pośród tych nakierowanych na kibiców publikacji istnieją też małe perełki, książki uniwersalne, ponadczasowe takie, które nie tylko trafią do dorosłych, ale przede wszystkich do młodszego czytelnika, książki takie jak kultowa, czeska „Jedenastka Kłapząba” Eduarda Bassa.

Czytaj dalej

Pod Sztandarem Dzikiego Kwiatu #1: „Królowie Dary” Ken Liu – recenzja

Bombla_KrólowieDary

Rewolucja stanowi jeden z najpopularniejszych współczesnych tematów w literaturze fantastycznej, zarówno w odmianie lżejszej, młodzieżowej, jak w ambitniejszej, nawiązującej do epickich tytułów  historii. To taki temat-rzeka, idealny punkt wyjścia, z którego zawsze można coś wycisnąć, można wykorzystać i nawet we wtórnej formie ma szansę zadowolić często wybrednych czytelników oraz fantastycznych wyjadaczy. Tyrania, reżim totalitarny we wszystkich możliwych odsłonach, podbite królestwo, którego mieszkańcy szukają wyzwolenia na wszelkie możliwe sposoby. Rodzi się bunt, powstaje jeden wybraniec lub grupa podżegaczy, rodzi się symbol i zaczyna się walka.

O upadku tyrana, o powstaniu i rewolucji, która przynosi ze sobą wyczekiwane zmiany oraz skomplikowane wyzwania opowiada epicka powieść Kena Liu, pierwszy tom wielowątkowej opowieści przepełnionej orientalnym duchem Dalekiego Wschodu, czyli „Królowie Dary” z cyklu Pod Sztandarem Dzikiego Kwiatu. To historia Chin opowiedziana na nowo, tak jak pragnął tego Ken Liu, tak jak wyobraził sobie wydarzenia, które mogły wydarzyć się w zamian.

Czytaj dalej

„Pasjans” Alice Oseman – recenzja

Bombla_Pasjans

Powracając myślami w przeszłość, z łatwością można koloryzować wspomnienia i nieświadomie wymazywać te gorzkie, smutne chwile, które towarzyszyły nam w okresie dorastania. Z perspektywy czasu tamte nastoletnie lata mogą nawet wydawać się ekscytujące i barwne, takie naturalne i naiwne w swojej wierze oraz oczekiwaniu na nadchodzącą dorosłość. Bywa, że zapominamy, ile młody człowiek musi najpierw przejść, by stanąć u progu dorosłości. Umykają te wszystkie problemy, jakim trzeba było stawić czoła, pytania, które wielokrotnie pozostawały bez odpowiedzi, momenty całkowitego załamania, gdy wszystko wydawało się „bez sensu”, a całego świata chciało się po prostu nienawidzić. Dojrzewanie to ciężki orzech do zgryzienia, ale także idealny temat dla współczesnej literatury. Bo w końcu kiedy emocje były tak intensywne, jak nie wtedy?

Młodziutka pisarka Alice Oseman sama dopiero co opuściła progi liceum, a już postanowiła podzielić się swoim doświadczeniem z innymi i po części opisać je w ciekawym debiucie o buncie oraz poszukiwaniu siebie, czyli młodzieżowej powieści obyczajowej zatytułowanej „Pasjans”.

Czytaj dalej

„Miejsce dla dwojga” Richard Paul Evans – recenzja

Bombla_MiejsceDlaDwojga

„Wiara jest silą, dzięki której zburzony świat ponownie staje się całością.”
Helen Keller

Po książki sięgamy z różnych względów. Szukamy dobrej i wymagającej lektury, pragniemy dowiedzieć się czegoś o świecie, zgłębiamy interesujące nas tematy, albo po prostu czujemy potrzebę poznawania kolejnych opowieści. Literatura ma też działanie terapeutyczne – czasami to taki efekt uboczny, przypadkowe poruszenie struny serca czytelnika, a czasami książka powstaje właśnie po to, by wywołać efekt katharsis. Bywa, że robi to w sposób naiwny, bywa, że robi to w sposób stereotypowy, ale bywa też, że robi to po prostu tak, by zadziałać kojąco, bez względu na swoje wady.

O stracie i rozpaczy, o drodze przez żałobę i próbie odzyskania swojego życia opowiada czwarty tom bestsellerowego cyklu Richarda Paula Evansa, czyli Dzienników Pisanych w Drodze, zatytułowany „Miejsce dla dwojga”. Pomimo iż jest to kolejny z tomów serii, to Evans od razu wprowadza czytelnika w opowieść – możemy wskoczyć na drogę tuż za bohaterem i w pełni zrozumieć jego motywacje, nie tracąc radości z lektury.

Czytaj dalej

„Inwazja na Tearling” Erika Johansen – recenzja

Bombla_InwazjaTearling

Kontynuacje serii, tzw. sequele, mają w zwyczaju daleko odbiegać od oryginału. Przyjęło się, że drugi tom opowieści książkowej, czy filmowej są zwyczajnie gorsze i nie dorastają oryginałowi do pięt. Zawsze coś jest nie tak – a to fabuła rozciągnięta w nieskończoność, a to wątek pobocznej postaci dodany na siłę, a czasami po prostu całkowity dysonans i nikt już nie wie do końca, co też autor czy reżyser chciał nam tym obrazem przekazać. Jednak bywają także kontynuacje, od których nie sposób się oderwać. Historie lepsze i rozbudowane, pozwalające jeszcze lepiej przeniknąć do świata ulubionych postaci i przekonać się, o czym tak naprawdę jest konkretna opowieść. Takie sequele nie powstają na pęczki, ale zdarzają się i są jak perełka w morzu nieskończonych serii, jak wisienka na torcie, gdy sięgamy po kolejny tom.

Przykładem doskonałej kontynuacji, dzięki której wszystko powoli nabiera kształtów i wskakuje na swoje miejsce jest „Inwazja na Tearling” Eriki Johansen, czyli drugi tom „Królowej Tearlingu”.

Czytaj dalej

„Dzieci Kartografa” Sarah McCoy – recenzja

Bombla_DzieciKartografa

Niewolnictwo to wciąż gorący temat w Stanach Zjednoczonych. My, europejscy czytelnicy, próbujemy zrozumieć jego znaczenie jedynie w szerszym kontekście kulturowym, bo na co dzień raczej nie mieliśmy z niczym podobnym do czynienia. To najmroczniejsze karty amerykańskich dziejów, których nie sposób wymazać. To smutne dziedzictwo, dręczące sumienia, nawracające w kolejnych debatach, wciąż aktualne, pomimo tylu minionych lat. Dlatego wciąż wspomina się bohaterów tamtej dramatycznej epoki, abolicjonistów, którzy stanęli po stronie ludzi i sumienia, by walczyć o zniesienie niewolnictwa oraz o zakaz  handlu czarnoskórą ludnością afrykańską. Do takich bohaterów wyniesionych pod niebiosa należał John Brown, jeden z głównych przedstawicieli idei wyzwolenia, skazany na śmierć po ataku na arsenał Harpers Ferry.

John Brown odszedł, odeszli jego synowie, jego legenda trwa wiecznie, jednak w rodzinie Brownów pozostał ktoś jeszcze. Przenosimy się do czasów tuż przed Wojną Secesyjną i poznajemy córkę abolicjonisty – Sarę Brown, która stała się główną bohaterką powieści Sary McCoy zatytułowanej „Dzieci Kartografa”.

Czytaj dalej

Premierowo: „Chłopak, który stracił głowę” John Corey Whaley – recenzja

Bombla_ChłopakKtóryStracił

Kiedy człowiek zapada na śmiertelną chorobę, kiedy nie ma już nadziei na polepszenie, kiedy każdy dzień może być tym ostatnim, cierpi nie tylko sam pacjent, ale wszyscy w jego otoczeniu. Aura nadciągającej śmierci potrafi niszczyć wszelkie więzi, odbierać marzenia i jakąkolwiek radość z nadchodzącej przyszłości. W takich przypadkach, kiedy nieuleczalna choroba stawia kogoś pod ścianą, on i jego najbliżsi są gotowi na niemal wszystko, by ratować człowieka. Nie tylko jego ciało, ale wszystko to, co tworzy życie i ich samych. Gotowi na próbne terapie, na eksperymentalne operacje, a nawet na szaleńcze rozwiązania znane do tej pory jedynie z powieści science fiction, czy klasyki horrorów. Im medycyna idzie bardziej naprzód, tym każdy, nawet najbardziej nieprawdopodobny scenariusz staje się bardziej możliwy. Przyszłość może przynieść niesamowite rozwiązania…

Tak jak przyniosła drugie życie bohaterowi niezwykłej powieści dla młodzieży autorstwa Johna Corey Whaley, zatytułowanej „Chłopak, który stracił głowę.”

Czytaj dalej

„Królowa Tearlingu” Erika Johansen – recenzja

Bombla_KrolowaTearlingu

Od kilku lat literatura fantasy, w tym bardzo popularnym, młodzieżowym wydaniu, świeci triumfy na księgarskich półkach i pośród czytelników niemal każdego przedziału wiekowego. Wróciły baśnie w całej swojej okazałości, powróciły legendy, bohaterowie znani i kochani od stuleci. Tylko ich otoczenie nieco inne, a historie o wiele bardziej rozbudowane w formie, chociaż nieco spłycone w swoim znaczeniu. W tym tłumie nagromadzonych tytułów pełnych magii, miłosnych trójkątów i dworskich rozgrywek tylko czasami można dostrzec tytuł nieco odmienny, pozornie podobny, który przy bliskim spotkaniu okazuje się być lekturą zaskakującą, zupełnie inną, niż byśmy się tego z początku spodziewali.

Taką powieścią jest intrygująca mieszanka popularnego fantasy, z nurtem dystopijnym, nawracająca do klasycznych wątków historycznych, szczególnie późnego średniowiecza, autorstwa Eriki Johansen, czyli „Królowa Tearlingu”.

Czytaj dalej