
„SROKA” Elizabeth Day – domestic thriller z twistem i z przesłaniem. Może zaskoczyć, może rozdrażnić, może zmusić do rozmyślań.
Czytaj dalej„SROKA” Elizabeth Day – domestic thriller z twistem i z przesłaniem. Może zaskoczyć, może rozdrażnić, może zmusić do rozmyślań.
Czytaj dalejNowa biblioteczka oznacza odcinek specjalny i świętowanie! Zapraszam na filmik pełen pysznych książek, szalonej energii i szczęśliwości!
Czytaj dalejMoi Drodzy,
Opóźnione podsumowanie miesiąca uznaję za nową tradycję. Zapraszam na październik w połowie listopada. <3 To był iście szalony, dziko zapracowany, niemoralnie niedospany miesiąc.
Opublikowałam 19 tekstów na blogu, w tym m.in. TOP 15 POWIEŚCI GROZY & Przewodnik zakupowy: ANTYKWARIATY.
Na kanale trwał BEZSENNY TYDZIEŃ i zadebiutowały CIEKAWOSTKI LITERACKIE. <3
Przeczytałam 11 książek.
Moi Drodzy,
Bezsenny Tydzień 2016 trwa w najlepsze! Za oknem zimno, szaro i ponuro, a to idealna pora, by poznać coś intrygującego, coś nowego, o czym może jeszcze dotąd nie słyszeliście, czego jeszcze nie wiedzieliście, a co pobudzi Waszą wyobraźnię…
Rozpoczynam nowy cykl na Wielkim Buku: CIEKAWOSTKI LITERACKIE!
Kiedy człowiek bawi się w Boga, to zazwyczaj nie kończy się to zbyt dobrze. Mimo to, mimo wieków nauk płynących z porażek, mimo stuleci wypełnionych krwią, wojną i rozpaczą, mimo to – nie możemy przestać eksperymentować. Istnienie ludzkości to taki odwieczny bunt Prometeusza, to wykradanie ognia, próba przechytrzenia tych, których przechytrzyć się nie da. To niekończący się lot Ikara, zapętlony i napiętnowany powtarzającym się upadkiem. A wszystko to wyłącznie dlatego, że pragniemy osiągnąć nieosiągalne – powołać życie, które będzie jedynie dziełem naszych rąk, pozbawione tej boskiej cząstki, a wypełnione wolą człowieka. Czasami jesteśmy niezwykle blisko, tuż tuż, czujemy, że jedna iskra powoła do życia wyczekiwany cud, ale wtedy coś znowu idzie nie po naszej myśli. Wychodzą potwory Frankensteina, zdegenerowane golemy, lub tylko, a może aż, maszyny, spoglądające szklanymi oczami jak kiedyś niewolnicy na swoich panów.
Musimy mieć się na baczności, uważać, by marzenia nie przybrały wyczekiwanej formy, bo kiedy uda nam się ukraść tę iskrę, kiedy w końcu z próbówki wylęgnie się dusza, to może nastąpić koniec świata, jaki znamy. Bo nie ma nic bardziej niebezpiecznego od wolnej woli – wtedy żadne słowa, żadne rozkazy, nic nie będzie w stanie powstrzymać nadchodzącej zmiany. O buncie maszyn, o zalążkach uśpionej duszy opowiada niezwykły pierwszy tom clockpunkowej serii Wojny Alchemiczne autorstwa Iana Tregillisa, czyli „Mechaniczny”.
Wojna miewa różne oblicza, a jej pełny obraz rysują subiektywne wizje poszczególnych stron. Wojna widziana oczami katów, wojna widziana oczami ofiar. Wojna jako walka o terytorium, wojna jako walka o władzę. Wojna polityczna, wojna ekonomiczna, wojna, która zamienia się w zbrojny konflikt, wprowadza czołgi na spływające krwią ulice. Paradoksalnie nie liczą się w takich okolicznościach ludzie, liczy się efekt końcowy. A to właśnie ludzie stanowią serce konfliktu, to od nich wszystko zależy. Ich sentymenty, animozje, ich miłości, czy nienawiści to jest to, co ostatecznie zaważy w finałowej rozgrywce. Obraz drugiej wojny światowej jest raczej w jednoznaczny sposób ukazywany w kulturze – terror nazizmu, bohaterscy opozycjoniści, potworność Holokaustu… A przecież wystarczy zgłębić niektóre opowieści i z łatwością zobaczyć, że nic nigdy nie jest czarne lub białe, a odcienie szarości są w końcu tym, co tworzy historię.
W tej szarej strefie wojennego cienia kryminalno-sensacyjną fabułę umieścił Artur Baniewicz w najnowszej powieści „Pięć dni ze swastyką”, dając nowe, przewrotne spojrzenie na temat, zdawałoby się, tak szeroko już omówiony w kulturze.
Można by sądzić, że w literaturze młodzieżowej w ostatniej dekadzie powiedziano już w zasadzie wszystko. Każdy wątek, każdy gatunek, każda fabuła zostały wykorzystane wzdłuż i wszerz, na wszelkie możliwe sposoby. Wampiry i wilkołaki, duchy, demony i anioły, dystopie, antyutopie oraz światy równoległe – wszystko już było, pewnie nie znajdzie się nic nowego pod słońcem. Jednak czasami w natłoku tego co znane można natrafić na opowieści niby podobne, a jednak zupełnie odmienne. Takie, które znane tropy odzyskują, mieszają z czymś do tej pory szerzej niewykorzystanym i tworzą świeżą, intrygującą historię.
W taki sposób Alexandra Duncan wykreowała świat w pierwszym tomie swojej kosmicznej młodzieżowej trylogii, czyli w „Ocalonej”, łącząc klasyczną powieść young adult z feministycznym science fiction.
Moi Drodzy,
Letnią porą bywają takie pyszne, leniwe w dni, w które potrzeba chwilki zapomnienia, oderwania, umysłowego odlotu w czytelniczym tego słowa znaczeniu. Sądzę, że właśnie dzisiaj nadszedł taki dzień – niewymagający, totalnie wyluzowany. I na taki dzień idealny będzie TAG. Równie letni, co ta lipcowa niedziela, lekko rozespany, zadowolony z życia:
Moi Drodzy,
Ostatnie tygodnie okazały się naprawdę przepyszne pod względem blogowo-vlogowych odkryć. Widać, że idzie lato, dla wielu oznacza to wakacje i wszyscy zyskali nową energię do pisania, czy do nagrywania.
Sama postanowiłam nieco zwolnić, żeby nie zamęczać Was śmiertelnie i nie zanudzić ilością materiału. 😉 Zwolniłam nawet tempo czytania – na jakiś czas koniec wyścigów z samą sobą. Najpewniej to wszystko w wyniku przeczytania DOSKONAŁEGO poradnika Joanny Glogazy „Slow Life. Zwolnij i zacznij żyć”. Ogromnie Wam polecam, bo nawet ja, pracoholik, znalazłam sposób, żeby wydostać się z matni szaleństwa własnego umysłu. 😉
Ale koniec już o mnie, teraz coś dla Was – mała porcja blogowo-vlogowych dobroci!
Do poczytania, do oglądania i do polubienia.
Bo warto czytać.
O.
Aleister Crowley to legendarne nazwisko w świecie literatury. Ten mistyk, filozof, okultysta, literat, alpinista, malarz i szachista (czy można być bardziej fascynującym?) do dzisiaj uznawany jest nie tylko za jednego z najważniejszych twórców kultury brytyjskiej, ale także za jedną z najbardziej zdemoralizowanych postaci swojej epoki. Szokował, przekraczał granice, dokonywał duchowo-cielesnych transgresji i nie obawiał się o tym ani pisać, ani mówić. Nazywany fałszywym bądź prawdziwym prorokiem, w zależności kogo pytano, libertynem, satanistą, bestią, wcieleniem Lucyfera, obrósł tyloma mitami, że najpewniejszym epitetem, jakim można go nazwać jest zwyczajnie: skandalista. Skandalista Aleister Crowley, wizjoner i twórca wyjątkowy, czyli nazwisko, które warto poznać, poznając podstawy światowej grozy.
Zanim sięgniemy jednak po wydane w Polsce nakładem Lashtal Press mistyczne „Ekwinokcjum bogów”, czy „Księgę Prawa”, to może warto zacząć od początku? Od pierwszego opowiadania, które pojawiło się w polskim przekładzie w najnowszym numerze świeżutkiego czasopisma „Okolice Strachu”, czyli po „Alegorię”?