Tag: polska literatura

„On” Zośka Papużanka – recenzja

7 komentarzy

Bombla_On

Z pewnością większość z nas zna takie dzieci albo z widzenia, albo ze słyszenia. Dzieci nieco inne, odstające od reszty, chociaż nie widać tego na pierwszy rzut oka. Dopiero z bliska dostrzegamy, że coś z takim dzieckiem jest nie do końca tak jak powinno. Albo on nie pasuje do rzeczywistości, albo to rzeczywistości nie udało się dopasować do niego. Może być ciche jak myszka, albo nadpobudliwe jak żywe srebro. Może pokrzykiwać i pohukiwać, a może spoglądać na świat w milczeniu szeroko otwartymi oczyma. Nie ma jednego typu takiego malucha, a póki jest mały, to nie wadzi i bywa zbywany pobłażliwym uśmiechem. Tylko dzieci jak to dzieci – rosną, stają się nastolatkami, potem dorosłymi i tak samo te dzieci niezwykłe idą naprzód, czasami na marginesie społeczeństwa, czasami pod ochronnym parasolem bliskich, czasami nierównym krokiem na własną rękę.

O takim dziecku, zwyczajnie-niezwyczajnym chłopcu, który częściej wywoływał w rodzicach wstyd niż dumę, który pasował i nie pasował jednocześnie opowiada najnowsza powieść Zośki Papużanki, czyli „On”.

Czytaj dalej →

„Wariatka” Joanna Jodełka – recenzja

16 komentarzy

Bombla_Wariatka

Choroba psychiczna od zawsze stanowi tabu. Podobnie jak prawdziwe procedury w szpitalach psychiatrycznych – o tym się nie mówi, pisze się tylko kiedy mowa o medycznych terminach, podpiętych niewygodnymi statystykami. Unika się szczegółów, omija prawdziwe dane, bo łatwiej osobom chorym psychicznie przyczepić romantyczną, wyobrażoną aurę, którą od lat podziwiamy na ekranach kin, czy na stronach książek. Popkultura nieco podkoloryzowała psychiczne zaburzenia, pozwoliła uwierzyć, że jest w nich coś więcej niż zagubienie, cierpienie i ból, jaki czuje człowiek, którego nikt nie rozumie, a nawet on sam ma czasami problemy ze zrozumieniem siebie. Na taką chorobę nie pomoże słowo, nie pomoże krzyk, czy bateria leków bez recepty. Nie można od niej uciec, nie można się schować, zazwyczaj zostaje już z człowiekiem na zawsze, nawet gdy na chwilę pozwoliła o sobie zapomnieć. I wtedy takie słowa jak „wariat”, „szaleniec”, „psychol”, „świr”, „pomyleniec”, czy inne równie pejoratywne określenie ranią jeszcze bardziej, trafiają jeszcze dogłębniej.

O chorobie, o samotności w obsesji i zbrodni, która okazała się prawdą opowiada szalony kryminał Joanny Jodełki ze szpitalem psychiatrycznym i literaturą w tle, czyli „Wariatka”.

Czytaj dalej →

„Rok w rozmowie. Pisarze Krytycznym Okiem” Jarosław Czechowicz – recenzja

8 komentarzy

Bombla_RokWrozmowie

Jarka Czechowicza i jego blog Krytycznym Okiem zna już w literackim świecie chyba każdy czytelnik obeznany z literaturą, a przynajmniej każdy powinien. Krytycznym Okiem to wyższa półka książkowej blogosfery i klasa sama w sobie, a recenzje Jarka, jego analizy oraz przemyślenia wyróżniają się jakością, której często ze świecą szukać w odmętach internetu. Znaki szczególne to oczytanie, umiejętność pięknego wyrażania myśli, dopracowany język i teksty, po których od razu wiemy, czy chcemy sięgnąć po daną pozycję, czy też nie do końca. Jarek ma umiejętność przekonywania i wie, co w trawie piszczy, ale przede wszystkim ma ku temu jak najsolidniejsze podstawy. Język polski to jego konik, literatura to jego życie oraz wielka pasja, którą widać w każdej postawionej literce i każdym kolejnym tekście.

Jednak Jarek Czechowicz to także bloger literacki i recenzent, który nie boi się stanąć twarzą w twarz ze swoimi idolami i zadawać im dogłębnych, intensywnych w przekaz pytań. Tak właśnie powstał jego cykl wywiadów, czyli „Rok w rozmowie. Pisarze Krytycznym Okiem”, dzięki któremu i my możemy stanąć oko w oko z plejadą polskich pisarzy i zerkając zza pleców Jarka podziwiać, jak bierze ich w krzyżowy ogień pytań.

Czytaj dalej →