Tajne stowarzyszenia, hipnoza, tajemnice… Dariusz Grochal serwuje czytelnikom nietuzinkową opowieść zawieszoną między sensacją a kryminałem – „Trzecia strona medalu”.
TRZECIA STRONA MEDALU
Olaf Limba zdobywa Literacką Nagrodę Nobla za książkę „Swołocz” – wynik dziennikarskiego śledztwa, które dotyczyło zbrodni i politycznych tajemnic czasów PRL. Publicznie wybacza sprawcy, który skrzywdził jego rodzinę, jednak prywatnie planuje dokonać krwawej zemsty. Pomóc ma mu w tym były agent Służby Bezpieczeństwa, dzisiaj ekscentryczny milioner, który bierze Olafa pod swoje skrzydła. Naiwny Olaf nie zdaje sobie jednak sprawy, że nic nie jest takie, jak może się wydawać, a medal jak się okazuje miewa i swoją trzecią stronę.
MIĘDZY PRAWDĄ A HALUCYNACJĄ
Dariusz Grochal serwuje czytelnikom zaskakującą i nieprzewidywalną przygodę, w której prawda miesza się z wyobrażeniem i halucynacją. Na kartach „Trzeciej strony medalu” autor powołał do życia tajne stowarzyszenie, które trzyma prawdę o swoich zbrodniach w garści. Wskrzesił też ludzi, którzy kwitli pod butem starego reżimu i kwitną wciąż w nowym. Budzi stare demony, pozwalając harcować, dręcząc i torturując nieświadome tego ofiary. Jest w tej historii czarny humor, są smutne urywki historii naszego kraju, są bohaterowie, których moralność możemy podważać od pierwszej do ostatniej strony. Akcja pędzi na łeb na szyję, trudno się zgubić, a całość ma w sobie coś z mrocznej przygody i sensacji w jednym. A wszystko to w pogoni za prawdą – prawdą nieodgadnioną, ukrytą, która sprytnie nakłada maski i droczy się tak z bohaterami, jak samym czytelnikiem.
NIE BIERZE JEŃCÓW
„Trzecia strona medalu” ma szansę spodobać się przede wszystkim męskim czytelnikom spragnionym porządnych wrażeń z tajemnicą w tle. Pełna soczystych zwrotów, przekleństw i wulgarnych sformułowań może nie przypaść wszystkim do gustu. Dariusz Grochal nie owija w bawełnę i nie bierze jeńców.
O.
*Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem LIRA.
**Zapraszam na film i na KONKURS!
