Moi Drodzy,
Sezon ogórkowy trwa, ale rynek wydawniczy wcale a wcale nie zamierza odpoczywać przed nami kolejny miesiąc prawdziwych książkowych smakołyków. Łapcie, póki gorące! <3
Autor: Olga Kowalska
A bookworm in searching of a perfect story.
http://wielkibuk.com/
„Akademia Pennyroyal. Cienie Kadetek” M. A. Larson PATRONAT
To wcale nie jest taka prosta sprawa być księżniczką. Być może wydaje Wam się, że to żadna praca, ot, pokazać się to tu, to tam, pomachać do tłumów, przymierzać niezliczone ilości pięknych sukien, uśmiechać się w nieskończoność, a po wszystkim wyczekiwać swojego księcia z bajki. Tylko musicie wiedzieć, że takie rozkapryszone, rozpieszczone dziewuszki, wcinające rarytasy, z dzwoneczkiem na służbę w rączkach są już niemodne, totalnie passé. Każda dziewczynka, która marzy, by zostać pewnego dnia księżniczką dobrze wie, że prawdziwa księżniczka, ta z krwi i kości, to wojowniczka, pocieszycielka uciśnionych, wcielenie dobra i czystej jak łza siły. Walczy o sprawiedliwość do utraty tchu i nie poddaje się nawet w obliczu największego zła. I nie dajcie sobie wmówić, że jest inaczej!
A jeśli jeszcze mi nie wierzycie, to koniecznie odwiedźcie Akademię Pennyroyal M. A. Larsona i poznajcie kontynuację przygód bohaterskiej Evie i jej przyjaciół w drugim tomie baśniowo-przygodowej serii dla młodszych i starszych wojowniczek i szlachetnych ryceszy zatytułowanym Cienie Kadetek. Ach! Czego tu nie znajdziemy! Smoki? Są! Wiedźmy? A jakże! Wspaniała przygoda? Tak! Tak! Tak! Bo w świecie Akademii Pennyroyal nie ma miejsca na nudę.
„Dzielnym będzie przebaczone” Chris Cleave – recenzja
Miłość w czasach zarazy. Miłość w czasach prosperity. Miłość w czasach kryzysu. Miłość w czasach zagłady. Miłość w czasach wojennej zawieruchy Tak, miłość i wojna to wdzięczny temat bolesny, dramatyczny, ale porywający, fascynujący, nieskończenie inspirujący dla wszystkich twórców kultury popularnej. To z jednej strony hołd złożony naszej przeszłości, wspólnej każdemu z nas, a jednocześnie nowa wizja historii i próba okiełznania najtragiczniejszych momentów dla ludzkości. Literackie przebłyski człowieczeństwa, fikcyjne i prawdziwe obrazy chwilowych odruchów, których wojna tak nienawidzi. Miłość zaprzecza nienawiści, staje jej naprzeciw i trzyma przy życiu, nawet kiedy wszelka nadzieja zdaje się zniknąć w oparach dymu, w huku bomb, w odorze porażającego strachu.
W miłości kotwicę odnajdą bohaterowie poruszającej powieści wojennej inspirowanej prawdziwymi wspomnieniami rodzinnymi Dzielnym będzie przebaczone Chrisa Cleavea.
„Przemiana” Franz Kafka [NABOKOVIADA]
Gdy Gregor Samsa obudził się pewnego rana z niespokojnych snów, stwierdził, że zmienił się w łóżku w potwornego robaka.
To nie jest senny koszmar, to nie jest głupi żart to absurdalnie przygnębiająca rzeczywistość nieśmiertelnie działającego na wyobraźnię opowiadania Franza Kafki Przemiana. Koniec z jednostką wyzwoloną, bo teraz Gregor jest jedynie nic nieznaczącym owadem, robakiem, którego można osaczyć, przerazić i w końcu przydepnąć, tak by w ostatnim przebłysku odchodzącej jaźni pozostał tylko paraliżujący strach i ból odbierający życie. Koniec podmiotu jeszcze nigdy nie był tak przerażająco realistyczny, a jego zhańbienie tak dosadnie żałosne, nawet jeśli Gregor wcale tym robakiem nie jest dosłownie, ale raczej człowiekiem, którego rzeczywistość zmusiła do odrzucenia indywidualizmu, a jego poniżenie odmieniło to, kim byli jemu najbliżsi. Czytaj dalej
„Kroniki Jaaru. Księga Luster” Adam Faber MAGICZNY PATRONAT
Mija dwadzieścia lat od chwili wydania pierwszego tomu serii o ukochanym czarodzieju świata literatury, czyli Harrym Potterze, co nastraja nie lada magicznie także starszych czytelników fantastyki. J.K. Rowling obudziła w sercach magiczne ciągoty, przywróciła niejako fascynację klasycznym światem baśni, legend i czarodziejstwem wszelakim. Za jej przykładem ruszył tłum twórców popkultury zaoferowany możliwością korzystania z okazji, zahipnotyzowany dzikim niemalże sukcesem, nierealnym już do powtórzenia w tak globalnej skali. I chociaż historia Harryego wciąż swoiście trwa, a jego uniwersum poszerza się i rozpęcznia, to potrzeba magii także w tej nieco odmiennej, bardziej klasycznej i tradycyjnej odsłonie istnieje niezmiennie i przyciąga rzesze kolejnych spragnionych czarów czytelników.
Taki magiczny czar rzuca wyjątkowa powieść, która może olśnić młodszych, polskich czytelników, a która rozpoczyna magiczny cykl Kroniki Jaaru Adama Fabera, czyli Księga Luster.
Trendy literackie: LATO 2017
Moi Drodzy,
Minął dokładnie rok odkąd na Wielkim Buku po raz pierwszy napisałam o TRENDACH w literaturze. Okrągły rok, cztery pory roku, cztery wyjątkowe sezony i szereg zmian oraz przetasowań na rynku wydawniczym.
Niektóre tendencje wracają z impetem, inne budzą się do życia, a niektóre znikają, być może na dobre. Czas przyjrzeć się najnowszym trendom książkowym, zerknąć na nadciągające tytuły i przygotować na zatrzęsienie inspiracji do wyboru, do koloru! Czytaj dalej
Afgańskie Kobiety: „Afgańska perła” Nadia Hashimi – recenzja
Wolność to najwyższa wartość samodzielnej jednostki, a dążenie do wolności zdaje się być nieodłącznym elementem porządku naturalnego. I tak jak natura, tłamszona wolność również będzie zawsze szukać swojej drogi do wyzwolenia. Czy to przez rebelianckie oddziały walczące z dyktatorskim reżimem, czy przez podziemie walczące z propagandą, czy poprzez indywidualne, podstępne działania, które mają na celu ułatwienie komuś życia, ucieczkę spod władzy ucisku, zrzucenie kajdan, które dławią, duszą, po cichu zabijają. Takim dążeniem do wolności jest pradawny afgański rytuał bacza posz, dzięki któremu dziewczynki w Afganistanie oraz innych krajach Bliskiego Wschodu, mają szansę chociaż przez jakiś czas odzyskać niezależność, otrzymać niedostępne im w patriarchalnym systemie przywileje. Bacza posz, czyli dziewczynki, które zostały chłopcami.
Bezsenne Środy: „SPOJRZENIE” Stefan Grabiński
Jeśli jego nie ma tu
Pogubiony jestem znów
Jeśli Boga nie ma wcale
Jeśli jego nie ma tuWielki wszechświat, wielki krach
Wielkie niebo, wielki strach
Pustka planet, wielki ból
Tak samotny jestem tuJeśli Boga nie ma tu T.Love
Boska postać w różnych formach, w różnych odsłonach, liczbie pojedynczej i mnogiej towarzyszy ludzkości od początku jej istnienia. Tak jakby nasz umysł skonstruowany był do wyobrażania sobie boskiej cząstki, do stawiania siebie w kosmicznym porządku istnienia. Musi być w końcu jakaś idea kryjąca się za zasłoną. Musi być wyższy cel, a naszym przeznaczeniem jest dążenie do ostatecznego poznania. Wierzymy, że za załomkiem czeka jasność wypełniona blaskiem, anielską pieśnią, czasami piekielne rubieże, ale zawsze coś. Coś już poznane i dostosowane do naszej wyobraźni. Ale co jeśli człowiek jest jedynie przypadkiem, okruchem w kosmosie, ziarnkiem piasku rzuconym bezmyślnie, a wokół cień, ciemność i mrok? Jeśli za węgłem nie ma wiecznego słońca, ale swoista pustka, brak, zionąca otchłań, a w tej otchłani ożywione idee gorsze od najpotworniejszych obrazów, które snuje przed nami udręczony umysł?
„Dziedzictwo” Ann Patchett – recenzja
Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne; każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób. Chociaż te słowa, które rozpoczynają Annę Kareninę Lwa Tołstoja uznawane są już czasami za truizm, to nigdy nie były prawdziwsze. Nieszczęśliwość niektórych rodzin, wspólna wszystkim jej członkom, zdaje się przenikać ich los, osaczać ich przeszłość i przyszłość, naznaczać kolejne pokolenia. Może zacząć się z przytupem, intensywnie i bez możliwości odwrotu. A może pojawić się nie stąd, ni zowąd, skuszona poczuciem wspólnoty, radością codziennych dni. Zaczaić się, poczekać na odpowiedni moment i zaatakować znienacka. Ten rodzaj nieszczęśliwości jest najgorszy, bo tak podstępny. Czasami można się od niej odwrócić, uniknąć o mały włos, ale trzeba wychwycić odpowiedni moment, zanim będzie za późno.
Upalny wieczór, rodzinna impreza, która trwa już zbyt długo i tłum ludzi pochłaniający drink za drinkiem. W mroku zamkniętego pokoju jeden pocałunek o smaku pomarańczy, który zmieni wszystko. Tak rozpoczyna się Dziedzictwo Ann Patchett i tak nieszczęśliwość wygodnie umości się w życiu dwóch rozbitych rodzin. Na długie lata.