Anna Kańtoch z literatury gatunkowej zrobiła prawdziwą sztukę, a każdy kryminał spod jej pióra to prawdziwa uczta. Nie inaczej jest z najnowszą powieścią autorki – „Wiosna zaginionych”, którą rozpoczyna kryminalną trylogię z tajemnicą w tle.
Czytaj dalej
Co prawda letnia bryza już wieje znad morza, co prawda kwiaty w pełnym rozkwicie, a ptaki wyśpiewują trele, ale w tym roku lato będzie nieco odmienne niż zawsze, nie ma co udawać.
Przed nami pandemiczne lato, niby rozpalone do białości miesiące, parzące chodniki, krzyki mew, zapach soli w powietrzu, ale… z nutką niepokoju.
Czytaj dalej
Moi Drodzy!
Upalne dni za nami, upalne dni przed nami, fala gorąca przelewa się nad Polską to w jedną, to w drugą stroną, a to oznacza, że nadszedł już lipiec. Na szczęście latem w świecie wydawniczym panuje sezon ogórkowy, wydawnictwa dają nam odetchnąć, ale tylko trochę, nie za bardzo, żebyśmy nie zapomnieli, że w księgarniach czeka na nas masa literackich dobroci.
Specjalnie dla Was wybrałam 13 nadchodzących w lipcu tytułów, w tym dwie premiery zagraniczne.
Czytaj dalej
Moi Drodzy,
Zmiana pór roku od zawsze jest dla mnie nie lada wydarzeniem. Niby nic się specjalnie nie zmienia, bo przecież to odwieczny cykl, że po lecie nadchodzi jesień, a po jesieni nadciąga zima, a jednak za każdym razem aż podskakuję z podekscytowania. I dobrze wiecie dlaczego! To dla mnie idealna okazja, by podzielić się z Wami wyjątkowymi lekturami na nowy sezon, a za tym przepadam bardzo bardzo! Czytaj dalej
Wszystko ma dwie strony, jak moneta orła i reszkę, jak twarz prawy i lewy profil, jak dusza dobre i złe intencje. Nic nie istnieje w próżni, a czysta możliwość, ta bezbarwność niezdecydowana to anomalia, zwyrodnienie przeczące prawom natury. Obok czerni ciemności, jasność dziewiczej bieli, obok dzikości siły, ujarzmiona delikatność, obok radości bezkresnej, rozpacz bezdenna. Kiedy ktoś się rodzi, inny umiera, a
Kiedy ktoś znika, ktoś inny się pojawia, takie jest prawo życia.
Ludzie giną i odnajdują się, odchodzą i pojawiają znikąd w intrygującej, nastrojowej opowieści Anny Kańtoch, w której nic nie jest pewne Niepełnia. Czytaj dalej
Słysząc o przesądach i zabobonach na myśl przychodzą średniowieczne starowinki, czarownice i wiedźmy. Wróżbiarstwo, horoskopy i karty tarota, jakieś potajemnie rzucane zaklęcia. Wszelkie gusła związane z praktykami magicznymi, od których religia odcina się grubą kreską. W końcu to element bezwartościowych dzisiaj, pogańskich wierzeń, wypartych przez cywilizacyjny postęp, przez zmiany w zbiorowej mentalności. A mimo to, przesądy wciąż pozostają stałymi elementami tradycji ludowej, folkloru lokalnego, często na wsiach, ale nie tylko, bo przecież kto nie słyszał o czarnych kotach, odpluwaniu przez ramię, przesypywaniu soli Nie można zapomnieć o wstążeczkach jak amuletach w dziecięcych wózkach, czterolistnych koniczynkach w portfelach, czy czerwonych podwiązkach. O wszystkim tym, co może odegnać od nas nieszczęście, a przywołać wszelką pomyślność. A czasami zabobon służy temu, by pokonać największe możliwe zło, w które wierzymy
Anna Kańtoch przenosi czytelnika na polską wieś połowy lat 80., by w powieści Wiara opowiedzieć historię wielkiego strachu, równie wielkiego zabobonu i tajemnicy zła, które nadejdzie ze wschodu. Czytaj dalej
