Dalej, dalej, siostry wiedźmy,
Czarodziejski krąg zawiedźmy!

Makbet William Shakespeare

To już magiczna tradycja na Wielkim Buku! Za nami Noc Walpurgi jedyna taka noc w roku, z 30 kwietnia na 1 maja, noc duchów i zmarłych, kiedy na Górze Brocken w Niemczech zbiera się sabat czarownic.

W tym roku obchody ograniczamy do Bezsennej Środy Czarownic, którą poświęcimy współczesnym czarownicom w literaturze. Wybrałam dla Was pięć tytułów, w których czarownice to kobiety z krwi i kości, bliskie nam bohaterki, zmagające się zarówno z codziennością, jak i swoim wyjątkowym, nietypowym darem. Bycie czarownicą to już nie taka prosta sprawa jak kiedyś. Inne czasy, inne zagrożenia, tylko skrawek czającej się ciemności zawsze ten sam.

Zapraszam na:

5 KSIĄŻEK O WSPÓŁCZESNYCH CZAROWNICACH!

Hermiona Granger z serii o Harrym Potterze J.K . Rowling

Wzór idealnej czarownicy o dobrym, wielkim sercu, która gotowa jest zrobić wszystko dla swoich przyjaciół. Niezwykle mądra, ambitna ponad miarę i lekko przemądrzała, ale zna swoje mocne i słabe strony, by wykorzystać dokładnie wtedy, kiedy tylko przychodzi taka potrzeba. Ma przepastną torebkę, w której zmieści niejedną książkę i różdżkę, którą nie tylko otworzy drzwi, czy zaczaruje eliksir, ale naprawi też na przykład zepsute okulary. Walczy z niesprawiedliwością, bo sama wie, co to znaczy być dyskryminowaną i odrzuconą.

Był taki czas, że każda mała dziewczynka chciała zostać Hermioną.

Siostry Gillian i Sally Owens z Totalnej Magii Alice Hoffman

Dwie siotry-wyrzutki, wychowywane przez staruśkie ciotki w małym miasteczku w Massachusetts, które jak inne kobiety ze swojego rodu skazane są na magię i na przeznaczenie. Bo Gillian i Sally ściga pradawna klątwa, według której nie mogą pokochać nikogo z wzajemnością, bo ten wkrótce zginie. Z czasem drogi sióstr rozchodzą się, próbują ułożyć sobie mniej magiczne życie w różnych częściach kraju, kiedy nagle okazuje się, że przewrotny los połączy je znów, a dawna magia powróci.

Totalna magia to bestsellerowa powieść, która doczekała się hitowej ekranizacji z Sandrą Bullock i Nicole Kidman w rolach głównych, niestety nigdy nie została w Polsce przetłumaczona, a szkoda.

Szeptucha z cyklu Kwiat Paproci Katarzyny Bereniki Miszczuk

Szeptucha to wiejska znachorka, tradycyjna Baba Jaga, ktoś, do kogo idziemy szukając podstawowej medycznej pomocy i zwyczajnej rady. To kobieta, której specjalnością jest ziołolecznictwo, ale operuje także w sferze nieco bardziej magicznej, której zwykły doktor medycyny nie jest w stanie pojąć. A ta szeptucha jest zdecydowanie wyjątkowa, bo to właśnie do niej trafi po studiach medycznych niejaka Gosia, materiał na nową szeptuchę i jednocześnie główna bohaterka tej przezabawnej i romantycznej serii.

Recenzja TUTAJ

Czarownice Rodu Mayfair z Godziny Czarownic Anne Rice

Poznajcie dzieje niezwykłego rodu upadłych kobiet z Nowego Orleanu i towarzyszącego im mężczyzny imieniem Lasher! On jest niczym rodzinny klejnot, przechodzi tu z matki na córki, jest siłą ciemności, z której one czerpią swoje magiczne moce. Czarownice Rodu Mayfair nie mogą się spod jego wpływu uwolnić, bo to on je stworzył, to on je wykreował, to on nadaje ton ich mrocznym myślom spowitym szmaragdowym blaskiem. Są przez to w pewien sposób skazane na swój los. Czarownice z wyboru, ale też czarownice z konieczności.

Recenzja TUTAJ

Czarownice z Eastwick z Czarownic z Eastwick Johna Updikea

Alexandra, Jane i Sukie trzy kobiety, które zostały porzucone przez swoich mężczyzn, a których samotność zaowocowała niezwykłym darem. Spokój ich małego sabatu zostaje zaburzony, gdy do miasteczka przybywa tajemniczy, diaboliczny i piekielnie bogaty Daryl Van Horne. Jego podejrzany urok przyciąga wiedźmowate trio, wciąga w jego szpony i tworzy niemały skandal w okolicy. A Daryl zaczyna sobie z dziewczynami pogrywać. Czarownice z Eastwick gotowe są na wszystko, byle wyrwać się spod jego wszechpotężnej władzy.

Na podstawie Czarownic z Eastwick powstał barwny i porywający film z Cher, Susan Sarandon i Michelle Pfeiffer w tytułowych rolach oraz Jackiem Nicholsonem w roli Daryla Van Hornea perełka, która udowadnia, że czasami ekranizacja jest lepsza od literackiego pierwowzoru.