Opowieść o bratobójczej wojnie, o Hiszpanii i o zakazanej miłości też Kurier z Toledo Wojciecha Dutki, czyli pierwszy tom historyczno-szpiegowskiej trylogii.
Rok 1936. Warszawa. Młody dyplomata, hrabia Antoni Mokrzycki, wyjeżdża na zlecenie ministerstwa do pogrążonej w kryzysie Hiszpanii. Wszystkie znaki na ziemi i niebie zwiastują konflikt. Nadchodzi wojna domowa. A sam hrabia Mokrzycki wystawiony zostaje na niejedną próbę. W Warszawie zostawił narzeczoną, zostawił kochankę, ale on sam w sercu skrywa pewien sekret Kiedy na jego drodze staje młodziutki anarchista Teo Mokrzycki decyduje się zaryzykować.
Motyw bratobójczej wojny w Hiszpanii lat 1936-39 nie tak często poruszany jest w literaturze popularnej. Wojna domowa w Hiszpanii toczyła się między obozem Frontu Ludowego oraz prawicowej opozycji pod dowództwem generała Franco. Najprościej rzecz ujmując była to wojna między komunistami i socjalistami a nacjonalistami i konserwatystami. Podzieliła kraj, podzieliła całe rodziny. Wojciech Dutka pokazuje tu obie strony konfliktu. Co więcej, być może dlatego, ze autor jest historykiem, udało mu się uniknąć nazbyt kolorowego spojrzenia na komunistów, co zdarza się niektórym pisarzom. Nie. Tutaj mamy dwa totalitaryzmy. I widzimy, jak oba zbierają swoje żniwo.
Mamy w Kurierze z Toledo porządny wątek szpiegowski, mamy skrajną przemoc wojny domowej i konkretnie zarysowaną epokę, niemniej autor położył główny nacisk przede wszystkim na emocje i namiętności, które dręczą głównego bohatera. Całość tej historii zbudowana jest wokół sercowych bolączek hrabiego Mokrzyckiego, wokół oscylowania na granicy tabu, wokół wątku homoseksualnego i relacji, jaka tworzy się między dwoma mężczyznami, a tym samym też wokół wątku wyobcowania i obcości jako takiej. Wojciech Dutka pokazuje, że w czasie wojny, kiedy brat bratu jest wilkiem, kiedy staje się potworem, rewolucja w końcu i tak pożera własne dzieci, nawet te najwierniejsze.
O.
*Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem LIRA. <3
**Zapraszam na film i na KONKURS!
