TOP 10 EKRANIZACJI GROZY

Bombla_BezsenyTOP10

Moi Drodzy,

Już tylko jeden dzień, już tylko niecałe dwadzieścia cztery godziny i zaczynamy świętowanie najstraszniejszego, najmroczniejszego, najbardziej tajemniczego dnia w roku, czyli Wigilii Wszystkich Świętych, zwanej także Halloween.

A to oznacza, że BEZSENNY TYDZIEŃ powoli zmierza ku końcowi, chociaż wielki finał dopiero jutro. A za nami już Wielkobukowe Inspiracje na Halloween, TOP 5 klasycznych opowiadań grozy i TOP 5 mini-horrorów na jeden chaps. Nie zapomnijcie jeszcze o Bezsennym KONKURSIE!

A dzisiaj przygotowałam dla Was coś idealnego na mroczne wieczory, coś do inspiracji i do porównywania, czyli:

 TOP 10 NAJLEPSZYCH EKRANIZACJI GROZY!

Czytaj dalej

TOP 5 KLASYCZNYCH POWIEŚCI GROZY

Bombla_BezsenneTOPHalloween

Moi Drodzy,

Bezsenny Tydzień na Wielkim Buku trwa i rozkręca się zawrotnie. Poznaliście już moje Wielkobukowe Inspiracje na Wigilię Wszystkich Świętych ­– TUTAJ, a dzisiaj nadszedł czas, żeby jak co roku, polecić Wam moje ulubione halloweenowe lektury. Tym razem jednak zdecydowałam się na PIĘĆ (a w sumie to sześć, bo bonus na Wielkim Buku to już tradycja) literackich klasyków, które idealnie wprowadzą Was w mroczny nastrój ostatnich dni października.

Specjalnie dla Was TOP 5 KLASYCZNYCH POWIEŚCI GROZY moim zdaniem absolutnie najlepszych i niezastąpionych w te tajemnicze dni!

Zapraszam na filmik! 🙂

Czytaj dalej

Wielkobukowe Inspiracje #2: HALLOWEEN 2015

Bombla_WielkobukoweInspiracjeHalloween

Moi Drodzy,

Nadszedł ten wyjątkowy czas w roku… Mój ulubiony czas, nie będę przed Wami ukrywać, ale czuję w kościach, że Wy to dobrze wiecie, bo przecież śledzicie moje Bezsenne Środy, pożeracie straszne opowieści, którymi Was podkarmiam od czasu do czasu i niektórzy z Was łapią nawet tego bakcyla grozy… A ja się cieszę i chichoczę złowieszczo, bo nie ma to jak porządna dawka strachu.

Tak, stanowczo ostatnie dni października to jest to, co lubię najbardziej i dlatego też inauguruję przy wtórze mrocznych chórów

BEZSENNY TYDZIEŃ NA WIELKIM BUKU!!!

Od dzisiaj do północy Dnia Zadusznego będę mieć dla Was przeróżne niespodzianki – konkurs z megaśną podwójną nagrodą, zestawienia TOP 5 i TOP 10 i recenzję niby strasznej, ale przede wszystkim smutnej opowieści. Czuję, że Wam się spodoba 😀

Czytaj dalej

„Zgubiono znaleziono” Brooke Davis – recenzja

Bombla_Zgubiono

Śmierć to wciąż w wielu kręgach społecznych temat tabu. Śmierci nie da się do końca oswoić i zawsze, nawet pomimo pogodzenia się z umieraniem, śmierć pozostaje tajemnicą, nieodgadnionym, a tym samym strasznym i niezrozumiałym. Strach przed odejściem to domena dorosłych, bo dla dzieci śmierć pozostaje naturalną częścią życia. Coś się zaczyna, coś się kończy. Była mucha, nie ma muchy. Jabłko było śliczne i dojrzałe, teraz zgniłe i śmierdzące. Miła starsza pani głaskała po głowie na korytarzu, teraz jej mieszkanie stoi puste. Dzieci potrafią przyjąć śmierć w sposób otwarty, zadając pytania, bawiąc się w bogów, zwracając uwagę na to, co dla dorosłych jest już obce, a co odpychamy od siebie, walcząc z nieubłaganym czasem. Zapominamy często o tym, że te pytania wciąż wiszą w powietrzu – niedopowiedzenia, skrywane uczucia, uciekający wzrok.

Czytaj dalej

♥ Wielki Buk Literackim Blogiem Roku 2015!!! ♥

Bombla_LiterackiBlogRoku

Moi Drodzy,

Wydarzyło się coś niesamowitego, coś tak cudownego i wspaniałego, że nie wiem nawet jak w pełni wyrazić moją radość (tfu, radość), EUFORIĘ, na piśmie! Ile wykrzykników powinnam użyć? Czy wywrzeszczeć tu nieskoordynowane literki? Czy to pomoże pokazać jak bardzo jestem szczęśliwa? Nie mam pojęcia, ale spróbuję:

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

Wielki Buk Literackim Blogiem Roku! Najlepszym blogiem książkowym 2015!

LiterackiBlogRoku

Czytaj dalej

„Księżyc Myśliwych” Katarzyna Krenz & Julita Bielak – recenzja

Bombla_KsiezycMysliwych

Wszystko zaczyna się w godzinie wilka, w tej najciemniejszej godzinie między nocą a jutrzenką. To godzina, w której najczęściej umierają ludzie, w której sen jest najmocniejszy, a w której koszmary potrafią ożyć z największą intensywnością. Wtedy na horyzoncie pojawia się morze. Najpierw jako ciemna, cieniutka nić, niemal niewidoczna, jednak im bardziej skupimy wzrok, im bliżej do poranka, tym bardziej rysuje się wyraźnie przed oczami. Tam, w oddali, dostrzeżemy również niewielką wyspę, która zdaje się wnosić znad morskiej toni. Jest jeszcze niewyraźna, dopiero powstaje jej zarys, tworzą ją słowa, obrazy z cudzej wyobraźni, te dobrze już znane i te, które dopiero narodzą się od nowa. Ale na razie to morze przyciąga nasz wzrok i wielki księżyc powoli zanikający na rozgwieżdżonym niebie.

Czytaj dalej

Bezsenne Środy: „Where Are You Going, Where Have You Been” Joyce Carol Oates

Bombla_BezsenneJoyce

Nie jest łatwo być nastolatką. Szczególnie śliczną, kilkunastoletnią dziewczyną, która świadoma jest swojej urody i tego, jakie wrażenie robi na chłopcach wokół. Gdyby tylko na chłopcach… Takimi dziewczynkami, igrającymi z ogniem, kuszącymi złudną dojrzałością, potrafią zainteresować się także dorośli mężczyźni, którzy widzą w nich łatwy łup. Zdobycz, która skusi się na obietnicę kobiecości, świecidełek i słodkich słówek, które tak mamią je na co dzień w piosenkach w radiu, w telewizyjnych serialach, czy salach kin. W wyobraźni takich dziewczynek romantyczna wizja uczuć i zdobywania chłopców, którą znają ze swoich ulubionych dzieł popkultury miesza im się z tym, czym naprawdę jest świat. Na chwilę zapominają, że wilki czają się za drzewami, że mama codziennie ostrzega je przed nimi zanim wyjdą za próg domu. Zagubione we własnych ciałach, we własnych pragnieniach i marzeniach, opętane hormonami myślą, że wiedzą lepiej, że są dojrzałe i rozpoznają intruza, kiedy pojawi się u ich drzwi.

Czytaj dalej

„Wakacje” i „Zwyczajny Dzień” Nina Majewska-Brown – recenzja

Bombla_Zwyczajny

Życie potrafi zaskakiwać. Znienacka uderzyć w człowieka wielkim szczęściem, radością, której nie sposób ogarnąć  umysłem, poczuciem spełnienia tak ogromnym, że chce się krzyczeć i skakać. Ale życie potrafi również złamać nawet najtwardszych zawodników. Odebrać wszystko to, co było takie piękne i pokazać jak bardzo człowiek może być nieszczęśliwy, rozsadzić potwornością, jedną chwilą, momentem całkowitego zniszczenia. Ciężko jest się pozbierać po takim ciosie, ale życie musi trwać, tym bardziej jeśli nie jest się samemu na świecie i pozostaje odpowiedzialność za innych.

Czytaj dalej

Na skróty przez kanon #2: „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupéry

Bombla_MalyKsiaze

Dorośli lubią powracać do czasów dzieciństwa. Do lat prawdziwej niewinności, zwyczajnej szczerości, bujnej, niczym nie tamowanej wyobraźni, gdy konstrukcja z koców i krzeseł była zamkową wieżą, a krzaki pod domem bezkresną dżunglą, w której można było spędzać godziny na szalonej zabawie. Pomimo tego, że świat dorosłych skrywał niepojęte tajemnice, to o wiele bardziej fascynujące było obserwowanie ptaków na niebie, dostrzeganie chmurowych zwierząt, czy tworzenie cieni na ścianie wieczorną porą. Dzieci pozbawione zdrowego rozsądku,  wolne od reguł i zasad mają nieskończone pokłady wyobraźni, dzięki której wykreować mogą wszystko. Dorosły pozbawiony jest tej magii, wyzuty z tej niemal mitycznej wolności musi brnąć przez ten normalny, zwyczajny świat, który tak często przynosi zawód.

Czytaj dalej