Duchy i zjawy cmentarne błąkają się po ziemskim padole w opowieściach Nawiedzenia. Historie prawdziwe pary najsłynniejszych współczesnych demonologów Eda i Lorraine Warrenów.
Ed i Lorraine Warren. On był jedynym świeckim demonologiem uznanym przez Watykan, ona posiadała pewne niezwykłe zdolności, dzięki którym potrafiła wyczuwać obecność z innego wymiaru. Wielu uznaje tę parę za oszustów, spryciarzy, którzy w erze największego duchowego upadku Stanów Zjednoczonych postanowili zarobić na ludzkim strachu, ale jedno jest pewne z ich doświadczenia korzystał oficjalnie Kościół Katolicki w Stanach Zjednoczonych, a dowody ich działalności intrygują także dzisiaj.
Polski tytuł Nawiedzeń. Historii prawdziwych może być nieco mylący, może obiecywać zbyt wiele, dlatego odniosę się do oryginalnego tytułu Graveyard czyli dosłownie Cmentarz, a to dlatego, że wszystkie te opowieści dotyczą duchów i zjaw, które pojawiają się właśnie na cmentarzach. I nie są to byle jakie cmentarze, ale mówimy tutaj przede wszystkim o cmentarzu Union, jednym z najstarszych amerykańskich cmentarzy usytuowanym w rodzinnym stanie Warrenów, czyli Connecticut. To miejsce pełne paranormalnych i nienaturalnych zjawisk, które dla Warrenów wiążą się z jego historią, indiańską ziemią, na której został usytuowany, oraz procesami czarownic, jakie miały miejsca w jego okolicach.
Czytelnik poznaje historie zbłąkanych dusz, tych dobrych i tych złych, zjaw, które ostrzegają swoich bliskich, a także demonów, które tylko czekają na zagubionych poszukiwaczy przygód. Przewijają się tutaj białe damy, skrzywdzone dziewczęta, osamotnieni wędrowcy, ich dusze wołające o zbawienie, które wciąż nie nadchodzi. To opowieści z przeszłości, sprzed dziesięcioleci, ale także współczesne relacje naocznych świadków dziwnych wydarzeń w okolicy cmentarzy Nowej Anglii. Każda z nich opatrzona jest komentarzem Eda lub Lorraine, próbą wyjaśnienia poszczególnych zjawisk oraz podsumowaniem całości. A wszystko to w ich charakterystycznym nieskomplikowanym i dobrotliwym stylu. Ich opowieści to takie historie, które można by usłyszeć w pubie gdzieś na odludziu nocną porą, albo od starej samotnej ciotki, u której nocujemy raz do roku, a która mieszka niedaleko cmentarnej ziemi. Nie ma tu zbędnych metafor, nie ma zakrętów i zawijasów, ale jest prawda w jaką wierzą nasi demonolodzy. Czyli historie o błąkających się duszach, o nawiedzonych cmentarzach, w których straszy i straszyć zawsze będzie, bez względu na mijający czas, bez względu na świat, który pędzi do przodu.
Nawiedzenia. Historie prawdziwe to ten rodzaj historii, które dzieciaki snują przy ognisku wieczorną porą, by nastraszyć się i z krzykiem rozbiec do domu. Uniwersalne w swoim przesłaniu, pozbawione tej new ageowej nuty, która tak drażniła w Demonologach. Niegroźne, miejscami niepokojące, ale nie na tyle, by przerazić, czy wybić kogoś z codziennego rytmu. W zamian Ed i Lorraine Warrenowie oferują atmosferę tajemnicy, niedopowiedzeń, snują opowieści jak biaława mgła o świcie, tuż przed wschodem słońca, kiedy jest najstraszniej, najciemniej, ale wiemy, że za chwilę wstanie słońce i znów wszystko wróci do normy.
Dla fanów najsłynniejszej pary demonologów Nawiedzenia. Historie prawdziwe to prawdziwa gratka, tym bardziej, że to zaledwie pierwszy tom książek wydanych wspólnie z Robertem Davidem Chasem, a kolejne tomy obiecują jeszcze więcej paranormalnych spotkań.
Dzisiaj nie zmrużę oka, bo biała mgła snuje się przy pobliskim cmentarzu.
O.
*Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Replika. <3
**Zapraszam na filmik!
