Jakub Małecki znowu to zrobił! Wzruszył mnie do łez, rozłożył na łopatki pięknem swojej prozy i tym samym udowodnił po raz kolejny, że nie przez przypadek jest moim ulubionym współczesnym polskim pisarzem. „Horyzont” to opowieść o samotności, o poszukiwaniu ukojenia, o wybaczaniu samemu sobie i innym. Jak dotąd, to NAJLEPSZA polska powieść tego roku.
Czytaj dalej
Opowieść o tajemniczych siłach, które kierują naszym życiem i nigdy nie wiadomo dokąd nas zaprowadzą w „Niespodziewanie jasną noc” Renaty Frydrych.
Niektórzy mówią, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Wszystko ma jakiś powód, wszystko ma swój cel. Przypadki nie istnieją – jest przeznaczenie. Każdy człowiek pojawia się na ziemi w jakimś celu, by sprostać jakiemuś wyzwaniu, by stanąć komuś na drodze. My wszyscy jesteśmy elementem gargantuicznej układanki, której sensu być może nigdy nie pojmiemy, nigdy nie dostrzeżemy w niej swojej konkretnej roli, ale jesteśmy potrzebni, by wszystkie części trafiły na swoje miejsce. I chociaż my często czujemy się jak te krople w oceanie, jak drobinki piasku na pustyni, pyłki zawieszone w powietrzu, nieistotne, targane przez wiatr, to może jest gdzieś w tym wszystkim ukryty sens, wielka tajemnica istnienia.
Czytaj dalej„Bo moja dusza przeczuwa, że jakieś
Nieszczęście, jeszcze wpośród gwiazd wiszące
złowrogi bieg swój rozpocznie od daty
uciech tej nocy…”
„Romeo i Julia” William Shakespeare, przeł. J. Paszkowski
Nie każdy powrót do domu to powrót do rodzinnego gniazda, tym bardziej do miejsca, w którym wciąż czają się demony przeszłości jak w „Wdowinku” Anny Fryczkowskiej.
Czytaj dalej
Moi Drodzy!
100 lat odkąd państwo polskie narodziło się na nowo i powróciliśmy na mapę świata. Czytaj dalej
Delikatna jak pociągnięcie pędzla, lekka jak pyłek na wietrze, przejmująca jak słony smak łez – Jakub Małecki dotyka najgłębiej ukrytych w sercu emocji najnowszą powieścią „Nikt nie idzie”. Już nigdy nie wyrzucicie jej z głowy.
Tą drogą
Nikt nie idzie
Tego dzisiejszego wieczoruMatsuo Basho
Moi Drodzy,
Pisarz współczesnego młodego pokolenia. Jeden z moich najulubieńszych autorów. Niezwykle utalentowany, który potrafi przelewać na papier najdelikatniejsze z uczuć, w niezwykle subtelny sposób. Czytaj dalej
Moi Drodzy,
Jedno z najgorętszych nazwisk polskiej literatury popularnej! Autor, który według badań Biblioteki Narodowej jest najpopularniejszym polskim pisarzem w Polsce! Czytaj dalej
Najpopularniejszy polski pisarz w Polsce zapewnia swoim czytelnikom porządny dreszcz niepokoju w doskonałym thrillerze psychologicznym „Hashtag”.
Wyobraźcie sobie, że cała Wasza rzeczywistość to tylko sprytnie wykreowana iluzja. To cienie na ścianie jaskini życia, to dymy i lustra, które odbieracie za prawdę, a są jedynie namiastką tego, co znaleźć moglibyście na zewnątrz. Niestety, nie dane jest Wam opuścić ogniska, nie dane jest Wam obrócić się ku światłu, ku prawdziwej idei. Skuci łańcuchami, skupieni na dnie jaskini obserwujecie tylko odbicia, żyjecie doczesnością. By wyzwolić się z więzów, by na nowo sięgnąć po wyższe idee musicie przeżyć moment przebudzenia – anamnezy, czyli przypomnienia o tym, co tak naprawdę najważniejsze. Tę słynną platońską alegorię jaskini wykorzystywano w popkulturze nie raz, ale już dawno nie posłużyła za podstawę tak fascynującej zagadki jak u Remigiusza Mroza! Czytaj dalej
To pseudonim literacki Włodzimierza Sokołowskiego, który przez lata pracował w polskiej Agencji Wywiadu, w tym dwadzieścia sześć lat działał pod przybraną tożsamością jako szpieg za wschodnią granicą, na Bliskim Wschodzie, w Azji, Afryce i Europie. Odbył niemal sto pięćdziesiąt misji w prawie pięćdziesięciu krajach. Odszedł ze służby w 2007 i do dzisiaj pozostaje jednym z najbardziej docenianych agentów. Jak sam powiedział w jednym z wywiadów – nie zna innego życia. Czytaj dalej
Zwłoki młodej dziewczyny krok po kroku ujawniają prawdę o mieszkańcach podolsztyńskiej wsi w doskonałym trzymającym w napięciu kryminale Przemysława Borkowskiego „Niedobry pasterz”.
Nigdy nie można dociec kim jest drugi człowiek. Jakie rany, jakie blizny, jaką ciemność skrywa w sercu. Nie można mieć pewności, czy za błękitnymi oczami chowa się anioł, ofiara czy drapieżnik o hipnotyzującym spojrzeniu. Nic nie jest pewne, trzeba sprawdzić na własnej skórze, podjąć ryzyko, a w wtedy może się okazać, że jest już za późno. Czytaj dalej
