Bezsenne Środy: „Opiekunowie” Dean Koontz – recenzja

Bombla_BezsennaOPIEKUNOWIE

Samotna wyspa gdzieś na oceanie. Odizolowana od świata. Prawie bezludna. A na wyspie człowiek, który ma wizję. Człowiek, którego inni ludzie wygnali, a który na drugim końcu globu odnalazł medyczny raj i nieskończoną liczbę okazów do swoich makabrycznych eksperymentów. Tym człowiekiem był Doktor Moreau, a jego badania polegały na łączeniu ludzkich i zwierzęcych tkanek.

„Poza tym naprawdę wierzę, że powinniście pomóc Einsteinowi nie tylko z powodów, o których wspominaliście, ale także dlatego, że… ludzkość nie ma prawa wykorzystywać swojego geniuszu do stwarzania innych inteligentnych stworzeń i traktować ich jak swoją własność. Skoro zabrnęliśmy tak daleko, że potrafimy się bawić w Pana Boga, musimy się nauczyć sprawiedliwości i łaski boskiej.”

Ta historia wydaje się mieć całe wieki, a tak naprawdę od lat jest jak najbardziej aktualna. Bo czy ktoś może udowodnić, że gdzieś, w jakimś tajnym laboratorium jakiś współczesny Doktor Moreau nie tworzy takich hybryd? Oczywiście jego instrumentem nie jest już skalpel, ale mikroskop i cała skomplikowana maszyneria do pracy na poziomie komórkowym. Gdyby tylko tworzyć to co dobre i piękne… To co inteligentne i tak pomocne człowiekowi w panowaniu nad resztą planety. Gdyby tylko… O laboratorium, z którego uciekły ulepszone istoty, anioł i diabeł, opowiada powieść Deana Koontza zatytułowana „Opiekunowie” („Watchers”).

Okładkowy42

W trakcie pożaru laboratoriów Banodyne z budynku wydostają się dwa stworzenia – niezwykle inteligentny, niesamowity pies rasy golden retriever oraz jego nemezis, potwór i bestia zwany przez naukowców Obcym. Zupełnie przypadkiem wędrując leśnym traktem na psa natrafia Travis – były żołnierz i członek elitarnej wojskowej jednostki. Człowiek, który przeżył wiele i stracił już zapał do życia. Niezwykłe spotkanie na szlaku kończy się nawiązaniem unikatowej przyjaźni, a retriever szybko zyskuje nowe imię – Einstein. To zwierzę, które myśli i porozumiewa się tak, jak człowiek i tym samym Travis szybko zdaje sobie sprawę, jak cudownego przyjaciela udało mu się zyskać. A w międzyczasie Obcy rusza tropem Einsteina… Prowadzi go nienawiść i rządza krwi.

„Opiekunowie” Deana Koontza to, zupełnie banalnie (ale nie nudno, co to, to nie!), opowieść o walce dobra ze złem. O tym, jak czyste, dobre serce, pełne dobrych intencji potrafi nieść za sobą miłość, jednak tak samo nieskończone zło potrafi siać wokół nienawiść i śmierć. To także historia o okrutnym eksperymencie i jego moralnych skutkach – tworzenie nowego życia, równie inteligentnego, jak sam jego twórca, które kończy się wieczną niewolą i izolacją nie ma prawa skończyć się dobrze. Ucieczka Einsteina i Obcego to wynik wieloletnich badań, mieszania puli genów i wykreowania autonomicznych jednostek, które zapragnęły wolności. Nawet jej nie znając, ale rozumiejąc, że tylko wtedy będzie im dane przeżyć na własnych warunkach. Podziwiając koncept i marząc o lepszym jutrze.

To lektura nie tyle straszna, co wzruszająca. Trzymająca w napięciu, tworząca grozę tam, gdzie czytelnik obawia się o przyszłość i życie swoich ukochanych bohaterów.

Dzisiaj nie zmrużę oka, bo gdzieś pośród nocy ktoś przemyka pośród drzew.

O.

*Po więcej „Opiekunów”, po więcej EKSCYTACJI i PSIEJ miłości koniecznie zajrzyjcie na VLOGA!

**Ta książka ma już swoje lata, więc na pewno dorwiecie ją nie tylko w księgarniach, ale w bibliotekach, na kiermaszach, a może nawet w antykwariatach 😀

Komentarze do: “Bezsenne Środy: „Opiekunowie” Dean Koontz – recenzja

  1. takitutaki napisał(a):

    Koontz! ja właśnie kończe dziś 'Anioła stróża’ i patrząc też na 'Opiekunów’ trzeba przyznać, że ma ciekawe nieszablonowe pomysły, które ciekawią 😀

  2. Lolanta napisał(a):

    Zanim obejrzałam twoja recenzje na blogu, byłam przekonana, ze Opiekunowie maja coś wspólnego z sierotkami 😉 W sumie to miałam taką nadzieję 😀

  3. tommyknocker napisał(a):

    To jedna z lepszych książek autora.
    Polecam również dwa rasowe horrory Koontza : „Maskę” oraz „Wizję”. To powieści około 200-stronicowe, więc nadadzą się na jeden lub dwa straszne wieczory 🙂

  4. ekruda napisał(a):

    Hmmm, bo ja chyba nigdy nie czytałam Koontza. A czytałam ostatnio o majstrowaniu przy roślinach, mogłabym poczytać o majstrowaniu przy innych istotach żywych 😉 Wyżej znalazłam inne polecane tytuły, więc może poniucham, czy to coś dla mnie.
    PS Golden to dosyć nietypowy bohater Bezsennej środy, dotąd bywali bardziej przerażający 😉

  5. monweg napisał(a):

    Zapisuję tytuł i na pewno będę szukać 🙂
    Przeczytałam „Magiczne lata” McCammona i muszę Ci przyznać rację. Była potrzebna chusteczka…
    Pozdrawiam 🙂

Leave a Reply to Sylwia WęgielewskaCancel reply