Opowieść o krainie szczęścia, które ma swoją cenę Lilana Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby, która oczaruje młodszych i starszych swoim mrokiem i tajemnicą.
Czytaj dalej„Lilana” Małgorzata Strękowska-Zaremba recenzja PATRONACKA
Kategoria: recenzja
Bezsenne Środy: „Zimna fala” Jarosław Klonowski recenzja PATRONACKA
Miejska legenda ożywa i zamienia życie bohaterów w psychodeliczny koszmar w Zimnej fali Jarosława Klonowskiego.
Czytaj dalej„Furia” Robert Ziębiński recenzja
Historia twardzielki, którą dogoniła przeszłość, czyli krwawa, bezkompromisowa, cudownie przerysowana Furia Roberta Ziębińskiego.
Czytaj dalej„Mroczne Wybrzeża” Danielle L. Jensen recenzja PATRONACKA
Między powieścią młodzieżową a pełnokrwistym high fantasy tam znajdziecie powieść Danielle L. Jensen, która tym samym rozpoczyna nowy cykl nie tylko dla młodych czytelników. Czas się wyprawić na „Mroczne Wybrzeża”!
Czytaj dalejBezsenne Środy: „TO” Stephen King recenzja PATRONACKA
Come on back and well see if you remember the simplest thing of all: how it is to be children, secure in belief and thus afraid of the dark.
Czasami odnoszę wrażenie, że Stephen King odpowiada za większość irracjonalnych fobii u osobników płci obojga dorosłej populacji. Jego fabularne pomysły bywają tak potworne i niepojęte, że podświadomie wchodzą nam w umysł, penetrują go i znajdują przytulne miejsce, by ni stąd ni zowąd wyskoczyć w najmniej spodziewanym momencie. Czasami pogrążając nas i ośmieszając, gdy my nic nie możemy na to poradzić. Strach istnieje poza nami i zostaje nam jedynie bezwiednie mu się poddać. Oczywiście twórczości Kinga nie można obwiniać za wszystkie najgorsze nękające nas lęki, ale z pewnością istnieje pewna fobia, którą u wielu czytelników wywołała jedna z jego najsłynniejszych powieści. Mianowicie koulrofobia, czyli irracjonalny strach przed klaunami. Zapytacie: strach przed klaunami? Głupie. Czego tu się bać? No właśnie, czego? Jednak ten kto miał szansę przeczytać powieść To Stephena Kinga będzie wiedział co mam na myśli.
Czytaj dalej„Człowiek o fasetkowych oczach” Wu Ming-Yi recenzja
Katastrofa ekologiczna łączy dwoje osamotnionych ludzi w opowieści o tajemnicy, o życiu i śmierci Człowieku o fasetkowych oczach Wu Ming-Yi.
Czytaj dalej„Kłopotliwa oferta” Wiesław Rybski recenzja PATRONACKA!
Bogaci biznesmeni, piękne kobiety, niebezpieczne intrygi i bajeczny Daleki Wschód, a to może oznaczać tylko jedno Nel Durand powraca w najnowszej odsłonie przygód Kłopotliwa oferta Wiesława Rybskiego.
Czytaj dalej„Miasto dziewcząt” Elizabeth Gilbert recenzja PRZEDPREMIEROWA
Elizabeth Gilbert można kochać, albo nienawidzić. Co prawda większość czytelników kojarzy ją wyłącznie z autobiograficznej książki Jedz, módl się, kochaj, to mało osób zdaje sobie sprawę, że to jedna z najbardziej utalentowanych współczesnych amerykańskich pisarek, co udowodniła już nieraz i udowadnia po raz kolejny w najnowszej powieści Miasto dziewcząt.
Czytaj dalej„Serotonina” Michel Houellebecq recenzja
Nikt tak jak on nie potrafi wbić szpili w najczulsze miejsce współczesnej dekadencji, nikt tak jak on nie potrafi celnie obnażyć bolączek współczesności. O kim mowa? O jednym z największych kontestatorów naszej rzeczywistości, kontynuatorze tradycji Markiza de Sade i jego krytyki rozumu instrumentalnego. Przed Wami Michel Houellebecq i jego Serotonina.
Czytaj dalejBezsenne Środy: „Dracula” Bram Stoker wielki powrót!
For the blood is the life.
Mit wampira to jeden z najstarszych mitów towarzyszących człowiekowi. Także jeden z najbardziej uniwersalnych, bo wzmianki o krwiopijcach w trupich ciałach odnaleźć można w każdej kulturze świata i w legendach każdej cywilizacji. Jak sam wampir, jego mit jest nieśmiertelny i ponadczasowy. Powraca zawsze pomimo mijających stuleci i historycznych przewrotów. Łączy w sobie folklor, kulturę popularną, masową i wysoką. Łączy w sobie to co na styku ludyczności i elitarności,czyli zagadnienia pozornie nie mające ze sobą nic wspólnego . Dotyka tego co człowiekowi najbliższe, czyli śmierci, a jednocześnie tego co niedoścignione i nieuchwytne, czyli nieśmiertelności. Tradycyjny wizerunek wampira fascynuje, a jednocześnie odpycha, bo nadaje mu właściwości istoty doskonałej, oscylującej na granicy największego tabu.
Czytaj dalej