Brutalna powieść dla starszej młodzieży i dla dorosłych, która może wywołać skrajne reakcje emocjonalne – „Czego ci nie mówię” Yasmin Rahman. Porusza tematy depresji, stanów lękowych, wykorzystywania seksualnego, samookaleczania i samobójstwa.

Memento mori. Pamiętaj o śmierci. O śmierci i samobójstwie każdego dnia rozmyślają trzy dorastające dziewczyny: Mehreen, Cara i Olivia. Każda z nich chce odejść, zniknąć z tego świata, zapomnieć o bólu, jaki je spotkał. Poznają się przypadkiem, logując na stronę MementoMori.com, która pozwala zdesperowanym młodym ludziom znaleźć partnerów do podjęcia tego ostatecznego kroku. Zegar tyka, data zostaje wyznaczona, ale Mehreen, Cara i Olivia każdego dnia, na przekór, stają się silniejsze. Nie wiedzą jednak, że zawiązały już pakt, a pakt nie podlega negocjacjom, bez względu na to, co się wydarzy.

Yasmin Rahman to wyjątkowa autorka, która czerpiąc również z własnych doświadczeń młodości, porusza temat samobójstw wśród nastolatków oraz problemów, które prowadzą do tak drastycznych kroków. Jej bohaterkami są trzy dorastające dziewczyny, przed którymi dopiero otwiera się świat. Trzy nastolatki, które dopiero zaczynają naprawdę żyć. Cierpią jednak tak, że nie chcą iść dalej. Każda z nich ma swój powód, by wszystko zakończyć. Każdej z nich wydaje się, że nie można uciec od cierpienia. Wszystkie czują się samotne w swoim nieszczęściu, ale do czasu…

Yasmin Rahman pokazuje jak ważne jest, by w chwili największej próby nie bać się mówić głośno o tym co boli, nie bać się krzyczeć, ale podejmować kroki. Nikt nigdy nie jest osamotniony w swoim nieszczęściu. Warto prosić o pomoc, bo ta pomoc może uratować komuś życie. „Czego ci nie mówię” to przejmujący portret świata wrażliwych nastoletnich dusz, których rodziny nie mają pojęcia z czym zmagają się ich najbliżsi. Yasmin Rahman pokazuje zwykłych ludzi, zwykłe rodziny, w których problemy stają się czasami niewidzialne, a ktoś cierpi, rozpacza, nie chce dalej żyć. Istotnym punktem zaczepienia są tutaj rodzice – tak bliscy, a tak odlegli bohaterkom. Patrzą i nie widzą, ale prześlizgują się po twarzach, chodzą wydeptanymi ścieżkami i nie biorą nawet pod uwagę, że ich dziecko pragnie jedynie śmierci.

Yasmin Rahman namawia do uważności, by nie ignorować symptomów i nie tylko patrzeć, ale wreszcie: dostrzegać. „Czego ci nie mówię” nie jest lekką lekturą, ale na pewno jest lekturą ważną. Taką, po którą sięgnąć powinni również dorośli, szczególnie rodzice, by dowiedzieli się na co zwracać uwagę, zanim będzie za późno.

O.

*Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem IUVI.

**Zapraszam na film i na KONKURS!