Kategoria: Wielki Buk

TBR 2019, czyli książki, które przeczytam w tym roku

14 komentarzy

Moi Drodzy,

Wspaniałego i zaczytanego Nowego Roku! Oby każda kolejna lektura była smakowita i wyjątkowa!

To już Wielkobukowa tradycja nadszedł czas na roczny TBR, czyli książki, które MUSZĘ przeczytać w nadchodzących miesiącach. Nie jest jednak tajemnicą, że we wszelkich listach, ustaleniach i planach czytelniczych jestem tak obrzydliwie fatalna, że aż niepoprawna. I nie ma dla mnie znaczenia, czy zaplanuję przeczytać 10, 15, 50 czy 100 konkretnych tytułów możecie być pewni, że nie dotrzymam sobie samej danego słowa. Dla przykładu, moja lista TBR 2018 (klik! Klik!) została spełniona w niecałych 30%, bo przeczytałam tylko 3 z ustalonych przeze mnie buków. Czy sytuacja powtórzy się w tym roku?

Czytaj dalej →

„Rani z Sigiriji” Dorota Sumińska – recenzja

Zostaw komentarz

Specjalistka od zwierzaków mniejszych i większych, lekarz weterynarii i pisarka Dorota Sumińska zabiera nas na Sri Lankę sprzed wieków, by snuć tajemniczą legendę Rani z Sigiriji.

Sigiriyę dojrzeć można z wielu kilometrów jak góruje ponad kwitnącą, rozbestwioną dżunglą. Olbrzymia magmowa skała, która jest pozostałością po wulkanicznej aktywności na wyspie Sri Lanka, a na niej jedno z najciekawszych archeologicznych stanowisk swojej epoki wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Lwia Skała, bo tak można tłumaczyć jej nazwę, dzisiaj jest już pozostałością po niebywałym pałacu i towarzyszącej mu monumentalnej twierdzy wzniesionej, by chronić jego mieszkańców w V wieku n.e. za panowania króla Dhatusena. To z nim i jego synami związana jest przygnębiająca legenda, którą na nowo opowiada Dorota Sumińska na swój własny, wyjątkowy sposób.

Czytaj dalej →

Rodzice, czytajcie dzieciom!

4 komentarze

Warto czytać dzieciom? Cóż to w ogóle za pytanie! A jednak nie jest to wcale tak oczywiste

Moje najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa związane są głównie z książkami. Tak się jakoś złożyło, że książki, książeczki, wszelkie słowo pisane towarzyszyło mi od najmłodszych lat, a moi Rodzice czytali nie tylko dla siebie, dla przyjemności, ale także razem ze mną każdego dnia. Patrzyłam na nich i napatrzeć się nie mogłam. Umiejętność czytania wydawała mi się magiczna i sama jak najszybciej chciałam nauczyć się czytać, żeby poznawać więcej historii, pożerać coraz więcej opowieści. Tylko to było już dawno

Czytaj dalej →

Najlepsze horrory 2018 – TOP 10

11 komentarzy

Moi Drodzy,

Nadeszła znienacka, wyczołgała z czeluści, wysunęła z głębin swoje lepkie, czarne macki, łypnęła złowrogo z ciemności OSTATNIA Bezsenna Środa tego roku!

Nie mam pojęcia, kiedy minął ten rok, dokąd i kiedy przeleciały te wszystkie dni, tygodnie, miesiące! I to chyba jest najbardziej przerażające teraz, kiedy nieuchronnie zbliżamy się do końca i orientujemy się, że nie ma nawet czasu, żeby bawić się w poszukiwanie straconego czasu!
Lepiej zerknąć przez ramię w cienie przeszłości i wyłowić najlepsze i najstraszniejsze bezsenne kąski, a tych 2018 zapewnił nam w bród! Bezsenne Środy obfitowały w smakowite tytuły, które straszyły pysznie i dręczyły wyobraźnię, zapewniając czytelnikom koszmary i niepokojące myśli przez niekończące się noce.

Czytaj dalej →

Książki na zimę 2018/2019

14 komentarzy

Zimowa pora to wymarzony czas dla wszystkich książkoholików. Aura znakomicie nadaje się na zaczytanie niczym z sielskiej pocztówki lub urokliwej instagramowej fotki. Śnieżek delikatnie prószy za oknem, w domu ciepełko bije z kaloryferów, a szczęśliwcy co poniektórzy wpatrują się w tańczący ogień kominka. Towarzyszą nam skarpety ciepłe na stopach, kocyk grubaśny otulający boki, w nogach zwierzak domowy, w jednej ręce gorąca czekolada lub inny ulubiony napój, a w drugiej zimowa lektura.

Zapytacie jednak zimowa, czyli jaka?

Czytaj dalej →

„Dwór w Czartorowiczach” Monika Rzepiela – recenzja

4 komentarze

Dziewczęce rozterki serca, rodzinne dramaty, polska rzeczywistość dworska w kilka lat po upadku Powstania Styczniowego na Podolu, czyli Monika Rzepiela po raz kolejny urzeka opowieścią romantyczno-obyczajową z wielką historią w tle w powieściach Sagi Polskiej Dwór w Czartorowiczach i Dwór w Czartorowiczach. Nowe pokolenie.

Cóż dramat okrutnych wojen, światowych bitew, wielkich powstań, gdy w sercu zew miłości, gdy młodość ma swoje prawa i prosi się, by korzystać ze słońca, z łąk umajonych, z romantycznych uniesień. Zresztą, dla młodych panienek wychowanych na odległych dworkach, gdzie krew i przemoc nie wdarły się siłą, a historia nie odbiła tak wielkiego piętna i nie odebrała wszystkiego, takie tematy to jedynie cudze wspomnienia, a tu miłość rozkwita pośród letnich upałów. Czas podjąć najważniejsze życiowe decyzje, czas dorosnąć i iść na swoje, stać się kobietą, kochanką, matką Jak bohaterki powieści Moniki Rzepieli.

Czytaj dalej →

6 książek dla kobiet na Święta od polskich pisarek

6 komentarzy

Często myślałam, że powieści obyczajowe te babskie opowieści pełne wzruszeń, miłosnych uniesień i rodzinnych perypetii to nie moja bajka i raczej gatunek, w którym nie do końca potrafię się odnaleźć. Przyznaję, od czasu do czasu wzruszałam się przy Nicholasie Sparksie, lubiłam sięgnąć po opowieść o perypetiach i przeciwnościach losu, a także śmiałam się na komediach romantycznych i czerpałam z tego niemałą frajdę, ale nigdy nie zgłębiałam tematu. A przez te wszystkie lata, od początku istnienia Wielkiego Buka, wielokrotnie pytaliście mnie (chociaż częściej pytałyście) o powieści obyczajowe, o literaturę kobiecą, natomiast ja obiecywałam, Wy czekaliście cierpliwie,ale nigdy do końca nie było okazji aż do teraz!

Czytaj dalej →

„O miłości” Charles Bukowski – recenzja

4 komentarze

Poezja miłosna w zbiorze O miłości Charlesa Bukowskiego jest dokładnie taka, jak sam wybitny amerykański pisarz i poeta miejscami świńska, czasami obleśnie brudna, a czasami zaskakująco romantyczna, jednak zawsze trafiająca prosto do serca czytelnika.

Charles Bukowski i jego nietuzinkowa twórczość jest swoistą obsesją mojej najbliższej rodziny. Mama i Tata od zawsze kolekcjonują wszelkie książki z nim związane, zarówno jego twórczość poetycką, prozatorską, eseistykę, jak i wywiady. To pewnie dlatego z Bukowskim w wersji prozatorskiej byłam od późnych nastoletnich lat za pan brat, kroczyłam z jego Hankiem Chinaskim po zasyfionych ulicach Los Angeles i poznawałam brudne sekrety Hollywood. Zaglądałam do jego sypialni, mijałam w biegu te wszystkie rozwrzeszczane, potarmoszone kobiety, podglądałam ten barwny, świat pijaka i poety, ojca, kochanka, pisarza i wszystkich tych postaci, za którymi się ukrywał na kartach swoich opowieści. Czytaj dalej →